10. decembra 2015. u holu Doma kulture opštine Novi Bečej otvorena je izložba “Tajne drevnog Borđoša” koja je rezultat istoimenog projekta čiju su realizciju pomogli Pokrajinski sekretarijat za kulturu i javno informisanje i Opština Novi Bečej.
Sve prisutne pozdravili su Milan Micić, pomoćnik pokrajinskog sekretara za kulturu i javno informisanje, Novica Blažin, direktor Doma kulture, Matija Kovač, pomoćnik predsednika opštine Novi Bečej.
Direktorka muzeja Vovodine Agneš Ozer otvorila je izložbu, a publici se obratila i Ildiko Medović, arheolog, saradnica Muzeja Vovodine zahvaljujući čijoj ideji je i pokrenut ovaj projekat i izložba. Nakon otvaranja izložbe arheobotaničar Aleksandar Medović je mnogobrojnu publiku sproveo kroz izložbu.
Na izložbi su zastupljeni izvanredni eksponati, artefakti pronađeni na arheološkom lokalitetu Borđoš, a među njima se mogu videti i eksponati od svetskog značaja, koji su prvi put predstavljeni publici, a svakako se izdvaja kašika od gline stara 7000 godina, pronađena ispod ostataka srušenog zida jedne potiske kuće.
Mnogobrojna publika je imala priliku da vidi, ali i proba kolače i sokove iz tog perioda napravljenih po receptu.
Nakon 110 godina od poslednjeg iskopavanja na Borđošu, prošle godine su arheolozi Muzeja Vojvodine i arheolozi Instituta za praistoriju i protoistoriju Univerziteta u Kilu (SR Nemačka) započeli iskopavanja na Borđošu, kasnoneolitskom naselju, starom 7000 godina. Rezultati su pokazali postojanje velikog neolitskog naselja sa kućama, koje se prostire na 40 ha, zaštićenog kružnim odbrambenim rovom. Otkriveno je da su ljudi živeli sedelačkim načinom života, pretežno su se bavili zemljoradnjom i stočarstvom, a takođe i lovom, trgovinom…..Kuće su bile napravljene od zemlje i drveta. Na njihovoj njivi se mogla naći jednozrna i dvozrna pšenica, ječam, lan, grašak, sočivo. Uzgajali su stoku, najviše goveče, koze, ovce, a imali su i pse. Lov na divljač bio je važan izvor egzistencije. Pored ribe jeli su i školjke. Hranu su čuvali u kući, u velilim pitosima i loncima. Za kuvanje su koristili grubo, ručno rađene posude, koje su mogle da podnesu vatru. Primerci njihove luksuzuzne keramike veoma su dekorativni i prepoznatljivi u praistoriji čitavog regiona i pripisuju se nosiocima Potiske kulturne grupe. Posude i pehari na nozi, bogato ukrašeni urezivanjem geometrijskih motiva (imitacija tekstila), reprezentativni su primerci potiske keramike. Osim posuda, svoju veštinu i poznavanje ljudskog lika, pokazali su i na antropomorfnoj plastici (sedeća mala figurina). Sedeća statueta sa posudom jedno je od unikatnih dela sjajnog praistorijskog majstora.